Aναλογικότητα – δικαιοσύνη

Πόσα τέλη κυκλοφορίας ρε χαμένοι εχει ενα ΚΙΑ 1600 κ.ε. ; Ε ; πόσα ;

Οσα εχει και ενα BMW 1600 ! Μάλιστα.

Με τα κυβικά πάει, τι νόμιζες ;

Πόσο πρόστιμο πληρώνει για παράβαση ενας κάτοχος Porsche ;

Οσα κι ενας κάτοχος Fiat Seicento.

Πόσα παίρνουν οι βουλευτές αύξηση όποτε γουστάρουν ;

Οσα θέλουν, όποτε θέλουν.

Εγω μπορώ να παίρνω όσα μου λείπουν και όποτε θέλω ;

Οχι βέβαια.

Πόσες ΠΑΕ ( Ποδοσφαιρικές Ανώνυμες Εταιρείες ) χρωστάνε μεγάλα ποσά ;

Πολλές ! ( τους τα «ρυθμίζουν» όμως )

Εσυ κι εγω μπορούμε να χρωστάμε εστω και 15 ευρώ ; ΟΧΙ.

Δύο μέτρα και δύο σταθμά, κατα τα άλλα είμεθα ευρωπαϊκή χώρα, σύγχρονη και αναπτυγμένη. Να μας χαιρόμαστε !

αΦιέΡΩση

Ζούσα μια ουτοπία σ’ ενα παλιόσπιτο
μόνο με χαμόγελο για φώς κι ελπίδα
να βλέπω μια πόρτα ν’ ανοίγει με θράσος
και να στέκω να δώ αν απατώμαι.

Ηξερα …

πως θα φύγεις και δεν θα ξανάρθεις
πως θα ζητήσω πολλά που δεν θέλεις να δώσεις
όμως πως για λίγο σου ήμουν κατι καλό (;)
πού θα καταλήξουμε.

Ασε είπα να ονειρευόμαστε, μη κλείσεις την πόρτα πίσω σου
ασε να κοιτάζω εκει μπας και φανείς ξανά
μήπως κατι άλλο πιο πολύ μπορούμε να ζήσουμε
όσο γίνεται, όσο μπορούμε, όσο το επιτρέπουμε.

Μπόρεσα σε αυτο το λίγο να δω κι άλλες πλευρές μου
να φωτίσουνε πτυχές και ζάρες μιας ταραγμένης λίμνης
να δω οτι μπορώ κι άλλα πολλά που τα ‘χα πνίξει παλιά
στην άκρη τα ‘χα αφήσει μήπως κανεις τα ζητήσει.

Μου πες να μη ρωτάω πράγματα,
να μη λέω τι και γιατι και πάλι να αναρωτιέμαι,
καλά τα λές, ετσι ειναι, κάτι έκρυβες,
το μήνυμα ελήφθη. Γειά σου.

Τώρα εκει που είσαι θέλω να πάθεις κακό,

αδιόρθωτο και να με ψάχνεις.

Τωρα θέλω να έχεις γύρω σου κόσμο που δεν σε αγαπάει αληθινά,

τωρα θέλω να δείς πόσο βρώμικα ειναι μέσα σου

και να μην μπορείς να καθαριστείς.

Εφυγα.
Αφιερωμένο …μην ψάχνετε πού, δεν αξίζει.